Doinua: Nork bere mundu intimo
Biok gauden barku hon(e)tan
hasia da sartzen ura
(E)ta bota zara urera
batere (eg)in gabe duda
Hitzik gabe esan duzu
argi “gurea bukatu da”
Soilik nola bukatzen da
hasi ere ez den hura?
Zergatik zoaz ihesi
itsaso hartan barrura
Hitzez hitz esan ondoren
“zurekin nago gustura”?
Nola jasotzen dut orain
jada bota nu(e)n aingura?
(E)ta ze ba ezin dut maita
ni neu ez nauena gura?
Edozein harreman mota
bihur daiteke kaosa
(E)ta biok kaos izanik
fite amaitu da poza
Kontraesanez gainezka
bete baitzaizu ahotsa
Azaleratuz duzula
zalantzatia bihotza
Orduan ni maitatzera
ez zaitez gehi(ag)o bortsa
Nahiago baitut distantzia
ez eta laztan bat hotza
Oraindik darrai gureak
izaten zerbait lainotza
Gaitza bihurtu da gozo
eta gazi zure goxa
Oraindik ezin dut argi
deskribatu gu giñena
“Ezin” hori segur aski
dut orain nire kondena
Hasieran uste nuen
zinela aski gardena
Baina ezkutatu duzu
bene benetan zinena
Erle bat bezala zinen
lorez loretxo joan dena
(E)ta ez nintzen gai ikusten
agerian zen eztena
Nahiz nik noizbat ukan dudan
zerbait ginen sentipena
Lehen litekeena zena
bihurtu da zitekeena
