Opor garaia izaten da udara. Batzuek uztailean, besteek abuztuan, besteek bietan… Batzuek aste pare bat, beste batzuek lau, besteek bakarra… Gehiago-gutxiago, langile gehienok udara partean izaten dugu oporrak hartzeko parada. Lantokiko kontuak atzean utzi, deskonektatu, atseden hartu, familiarekin eta lagunekin planak egin… horrelako gauzetarako baliatu nahi izaten dugu garai hau. Eta nola ez! Bidaiatzeko edo oporretara joateko ere bai! Badirudi etxean lasai-lasai geratzea erabakitzen duenak edo arrazoi ezberdinengatik joaterik ez duenak, ez dituela benetako oporrak izaten.

Ez nuen sekula pentsatuko blog hau aprobetxatuko nuenik urteetan gure lantoki (eta bizitoki) izan den Arranori buruz hitz egiteko; gaur baina, zeri buruz idatzi hausnarrean nenbilela eta hemen zenbait gogoeta plazaratzeko ohitura hartu dudan honetan, konturatu naiz Lesakako Arrano Ostatuak eta nire bertso-ibilbideak izan duten lotura estua partekatzeko aukera aprobetxatu beharrekoa zela.

Pilota edo baloia erabiltzen den kiroletan, partida jokatzen dutenetatik erdiek irabazi egiten dute. Lasterketena esker okerragoko diziplina da, helmugara aurrena batek besterik ezin baitu iritsi. Beraz, askotan lehia piztu eta protagonismoa banatzeko, sailkapen orokorraz aparteko azpi-zerrendak antolatzen dira.

Abiadura handian bizi dugun bizitza honen ondorioz aspaldiko kontua dirudi, ia ahaztua dugu. Baina ez, ez da horrenbeste denbora pasa 2020ko martxotik. Aurrez inoiz ezagutu gabeko garai bat bizitzea egokitu zitzaigun. Itxialdiak, distantziak, edukierak, musukoak, etxeratze ordutegiak, txertatuen pasaporteak…

Jendea harritu egiten da kontatzen dudanean, baina duela ez hainbeste urte gertatu zitzaigun.

Orain dela gutxi ikasi dut teaser eta trailer hitzak ez direla sinonimoak. Biak ala biak dira ikus-entzunezko bat estreinatu aitzinetik sortu eta jakin-minera eta emoziora heltzea asmo duten  aurrerakinak; lehendabizikoa baina, motzagoa eta orokorragoa omen da, eta bigarrenak xehetasun gehiagoko ikuspegia eskaintzen omen du tramaren eta pertsonaien inguruan. Kontuak kontu, aldizkari honen udako alean izanen dugun erreportai baten teaser edo trailerra izatea du xede hurrengo testuak. Ez dakit motza ala zehatza izanen den. Aurrerapen bat, bertzerik gabe, zuek erabaki zein motatakoa.

Super Bowleko atsedenaldian Cheerleaderrek eta Mortiroloko gainean mozorrotuta dabiltzan ikusleek funtzio bera dute teorian: esfortzu betean diharduenari laguntza ematea.

Beste asko ere bai, nonbait. Bertsolariez ari naiz; txapelketa garaiaz, bereziki. Guraso izateak eta bertsolari txapelketak azaleratzen dizkie askori barru-barruko kezka, beldur eta zulo beltzak. Eta hori, jarrerara eta pentsamendura kutsatzen da; bertsotara. Apropos, hein batean.

Badira agenda saioz betetzen jarraitzen duten Santu jakinak. Badira, ospakizun tradizio luze baten gainbehera irudikatzen dutenak ere, herriren bateko jaiekin koaliziorik ezean. Ia desagertutako bat izan liteke San Jose, orain aitaren egunarekin gehiago lotuko dena kasi, Joserekin eta arkumearekin baino. Beste bat da, oraindik zenbait herritan ospatzen den San Isidro, edo baserritarren eguna.

Deia jaso bezain pronto nabari dezakezu nolako saioa izango den. Saio batzuk red flagez josita daude hasieratik. Antolatzaileen partetik, detaile txikiak dira aldaketa nabarmena egin dezaketenak, eta, hurrengo lerroetan, lehenengoz bertso saio bat antolatzerakoan kontuan izan beharrekoak azalduko dizkizuet. Gehienak gauza jakinak izango dira, baina uste baino gehiagotan betetzen ez direnak.