Birao polita iruditzen zait sokormazo hitza. Gutxi darabilgun arren, norbaiti baboa edo ergela deitzeko balio lezake. Izenak berak dion bezala, tresna hau soroko lur zati handiak kolpez jo eta xehetzeko da. Antzeko funtzioa du alper harriak ere. Azken boladan etxe atarien apaintzera bideratu den arren, izatez ganaduarekin tiraka lurra leuntzeko balio du harrizko zilindro astun honek. Jatorria zein duen askorik jakin gabe erabiltzen den tresna da galbahea ere. Bahea, gariarentzat denean gal-bahe, sare bat da neurri ezberdineko zulo mailak izan ditzakeena. Haietarik gari alea kabitzen da baina lastoa ez, sistema horrekin bereizten dira beraz baliozkoa eta soberakina.

Azken urteetan ez dut feeling egokirik bilatzen nire udako oporrekin. Nahiko luzeak dira beste askorenekin alderatuta, luzeak direla ez esatearren, bi hilabete ingurukoak. Urteko beste hainbat hilabetetan egiten dudan lanean eroso sentitzen naizen arren, nik ere nahiago ditut jaiegunak eta oporraldiak, bata bestearen atzetik kateatzen diren aste luze eta nekagarri horiek baino. Aspalditik darabilt buruan ordea, oporrak nahi adina gozatzen ez ditudanaren ideia hori eta badirudi hortik nola atera asmatu orduko, aurtengo udako oporrak ere amaitu egingo zaizkidala.

Opor garaia izaten da udara. Batzuek uztailean, besteek abuztuan, besteek bietan… Batzuek aste pare bat, beste batzuek lau, besteek bakarra… Gehiago-gutxiago, langile gehienok udara partean izaten dugu oporrak hartzeko parada. Lantokiko kontuak atzean utzi, deskonektatu, atseden hartu, familiarekin eta lagunekin planak egin… horrelako gauzetarako baliatu nahi izaten dugu garai hau. Eta nola ez! Bidaiatzeko edo oporretara joateko ere bai! Badirudi etxean lasai-lasai geratzea erabakitzen duenak edo arrazoi ezberdinengatik joaterik ez duenak, ez dituela benetako oporrak izaten.

Ez nuen sekula pentsatuko blog hau aprobetxatuko nuenik urteetan gure lantoki (eta bizitoki) izan den Arranori buruz hitz egiteko; gaur baina, zeri buruz idatzi hausnarrean nenbilela eta hemen zenbait gogoeta plazaratzeko ohitura hartu dudan honetan, konturatu naiz Lesakako Arrano Ostatuak eta nire bertso-ibilbideak izan duten lotura estua partekatzeko aukera aprobetxatu beharrekoa zela.

Pilota edo baloia erabiltzen den kiroletan, partida jokatzen dutenetatik erdiek irabazi egiten dute. Lasterketena esker okerragoko diziplina da, helmugara aurrena batek besterik ezin baitu iritsi. Beraz, askotan lehia piztu eta protagonismoa banatzeko, sailkapen orokorraz aparteko azpi-zerrendak antolatzen dira.

Abiadura handian bizi dugun bizitza honen ondorioz aspaldiko kontua dirudi, ia ahaztua dugu. Baina ez, ez da horrenbeste denbora pasa 2020ko martxotik. Aurrez inoiz ezagutu gabeko garai bat bizitzea egokitu zitzaigun. Itxialdiak, distantziak, edukierak, musukoak, etxeratze ordutegiak, txertatuen pasaporteak…

Jendea harritu egiten da kontatzen dudanean, baina duela ez hainbeste urte gertatu zitzaigun.

Orain dela gutxi ikasi dut teaser eta trailer hitzak ez direla sinonimoak. Biak ala biak dira ikus-entzunezko bat estreinatu aitzinetik sortu eta jakin-minera eta emoziora heltzea asmo duten  aurrerakinak; lehendabizikoa baina, motzagoa eta orokorragoa omen da, eta bigarrenak xehetasun gehiagoko ikuspegia eskaintzen omen du tramaren eta pertsonaien inguruan. Kontuak kontu, aldizkari honen udako alean izanen dugun erreportai baten teaser edo trailerra izatea du xede hurrengo testuak. Ez dakit motza ala zehatza izanen den. Aurrerapen bat, bertzerik gabe, zuek erabaki zein motatakoa.

Super Bowleko atsedenaldian Cheerleaderrek eta Mortiroloko gainean mozorrotuta dabiltzan ikusleek funtzio bera dute teorian: esfortzu betean diharduenari laguntza ematea.