[Ttakun-Herren] Urtebete
Urtebete –
Haritz Mujika
Doinua: Jesus maitea zan
Itxaropena denez
helduon txupete
gezurrez bete dira
joko zein tapete.
Ta udaberriak nola
ez irrikaz bete
azken neguak iraun
badu urtebete?
Iazko udaberria;
zaporez zitriko,
aldartez urdin eta
alarma gorriko.
“Gehiago egongo dira
aurten hau ta kito!”
Baina galdua ez da
berriz etorriko.
Ez dantza, ez jai giro
ta ez poz kutsatu,
ez taberna, ez txozna
ta ez diru-zaku.
Nahiz hotza goxatu ta
iluna uxatu
udan ere ez zuen
egunik luzatu.
Datu esanguratsu
zein grafiko itxik
udazkenez argitu
ote zigun fitsik?
Ez zen erori hostorik
ez lehortu gaitzik…
Ta guk basoan ezin
bereizi zuhaitzik.
Neguan elurteak
gogor goikaldetik
erasotzean joan
ginen artaldetik.
Ta bidea ez zenez
garbi; goitik, behetik…?
bakoitza joan ginen
nor bere bidetik.
Baina hura bukatu
eta alboratu
ostean zergatik ez
autobaloratu?
Maitemindu, amestu,
mugitu, zoratu
eta naturarekin
batera loratu?
Ane Zuazubiskar
Doinua: Kantak jarriko ditut
Lau hitz tripa barruan
dugun harriari,
lau hitz gaur urtebete
ez igarriari,
sententzia bat urte
itogarriari…
Eskatu gabekoa
urte berriari,
eskatzea libre da
udaberriari.
Baldin eta bizitza
bada ziklikoa,
ta neurria ez bada
egutegikoa.
Eskatzerik balego
zerbait neurrikoa,
betor udaberria
arnas berrikoa,
ez dadin berriz hasi
iazko zikloa.
Baina ez bainaiz baikor
ohiko ibileran,
ez dakit zehaztean
asma dezakedan,
ea argia dugun
tunel amaieran,
edo luzatzen diren
ilunen tankeran,
gauden argidun tunel
baten hasieran.
Mundu bat leziotan
ulertuarazi
digun urtean guztiz
ezkor bainaiz kasi,
martxotik martxorako
arreta-garrasi
guztien oihartzuna
zaratan da nahasi…
Ikas genezakeen;
ez dugu ikasi.
“Ohitu gintezke dugun
erritmo mantsora”,
edo “honek bildu nau
nire gelatxora”.
Eraldatu zirenen
garaia atzo da,
ahal bezain arin joan da
nor bere altzora.
Ezer aldatu al da
martxotik martxora?
Behekorik sumatzen
al dugu gorago?
Mudatu al da forma
azalaz harago?
Munduak egin al du
udaberrirago?
Egiturak hor dirau
urtaroz urtaro…
Guztia aldatu da;
dena berdin dago.