Egunsentiez eta ilunabarrez

Ane Zuazubiskar eta Haritz Mujika-(r)en argazkia Ane Zuazubiskar eta Haritz Mujika 2024-05-07

Egunsentiez eta ilunabarrez –

HARITZ MUJIKA

Egunsentiez eta ilunabarrez

 

Egunsentiez

 

Doinua: Bateltxo bat kulunka

 

Berdin dio eguna

hasi zein amaitu

zergatik ez izpiei

begira jarraitu?

Nahiz bart, ilunabarrak

liluratan bahitu…

Egunsentiak lotan

harrapatu zaitu.

 

 

Ara eguzkia nola

badatorren gora,

berriro ere martxan

jarri da denbora.

Guztia berri da ta

guztia lehengo da

baina minak ez dira

itzultzen lehengora.

 

 

Ilunetan ilunen

nahiz izan bezpera

loaren leuna da

zaurien joskera

mingarri diren arren

gaur goizez, ostera…

Argiak bultza zaitu

berriro hastera.

 

 

Ilunabar gorrien

eta itsasertzen

aurrean inor ez da

bakarrik esertzen;

maiteminez ez dena

barne minez lehertzen…

Egunsentiak ez du

inortxo baztertzen.

 

 

Dendak zabalik eta

heltzeak txistuka,

kafetegietako

argiak piztuta.

Ihintza zelai berdeei

hezeki, musuka,

berpiztera doazen

itzalak pausuka.

 

 

Beharginek lan eta

opordunek dantza,

batzuk kirola eta

bestek laborantza.

Eginak poza eta

gabeak zalantza

baina oraindik egingo

duen esperantza.

 

 

Egun betea beti

baita zerbitzala

eguzkiak azpian

harrapa gaitzala…

Borborka konfiantza

diz-dizka azala

ia zapaltzeraino

nork bere itzala.

 

 

Horregatik bisaia

altxa dut lurretik,

aldenduz atzokotik,

keinuka gaurretik.

Egun paseak nahiz ta

bazuen urretik

beti nahiago baitut

berri bat aurretik.

 

 

ANE ZUAZUBISKAR

Egunsentiez eta ilunabarrez

Ilunabarrez

 

Doinua: Sumatuz euskaldunak

 

Ilunabar baten zain

nerabe mukizu,

gazte erromantiko,

zein heldu, berdintsu…

Zain egona bazara

zerbait badakizu…

Itxaron diozunak

zer ekarri dizu?

 

 

Nerabeak (ezin jan,

baina ezin ase),

ilunabarraren zain

dauden bezalaxe…

Antzeratsu dabiltza

zenbait heldu klase.

Argia itzali da…

“Ba orain ea ze”.

 

 

Memoria tranpetan

aurkitu zaitut zu,

ilunabar ederrik

oroitzen al duzu?

Ze mugikorrean bai,

arbola, zeru-su…

alferrik gordetako

batzuk badituzu.

 

 

Kolore gorriztadun

zeru eta adar,

Instagramen bihurtzen

dira ilunabar.

Baina itxuran dena

bero, su eta gar…

Gehiegitan ez al da

ilun eta abar?

 

 

Etxe zuloko katu,

gautxori kaletar…

Ea inori zaion

iluntzea zatar…

Argi eta ilunak

hartze hori elkar,

eder ote litzake

gaurik ez balekar?

 

 

Egunez, argietan,

gertatzen da zernahi,

argi-orduetako

hori da bizigai,

(baina “egusenti hau!”,

“ilunabar hau, ai…”)

tartekoetan gara,

baina guk printza nahi.

 

 

Ilunabar bat bazen

mendi, argi, sail, ur,

ilunabar bat bazen

haur bat zur eta lur.

Ilunabar bat da gaur

“kaixo” eta “agur”,

beste denak bezainbat

estimulu labur.

 

 

Ilunabar erre bat

enara karraio,

ilundu-aurrea da

pozaren ensaio.

Gero gauari (kotxe,

ohe, bertso-saio…)

beltzetik beltzenean

eutsi behar zaio.

Egunsentiez eta ilunabarrez